Heui

In mijn vorige blog had ik het er al over: 'wij' van 'hier' noemen mensen die duidelijk Hollands spreken doorgaans 'westerlingen'. Het klinkt misschien een beetje oneerbiedig maar zo is het eigenlijk niet bedoeld. Overigens is een westerling letterlijk zonder woorden zeer duidelijk te herkennen. Namelijk: je fietst hier ergens langs de Reest, pak m beet van Avereest naar IJhorst. Men kome iemand tegen. Zomaar iemand. Een toevallige voorbijganger. Nooit eerder gezien. 'Heui'. 'Heui'. Dan is het iemand van hier. Hoor je niks en/of zie je een verbaasde blik? Een westerling. Kennelijk is men in het westen van het land niet gewend om elkaar te groeten als je elkaar niet kent. Zelf vind ik het een heel goede en leuke gewoonte die zeker in heel Holland ingevoerd zou moeten worden. Het maakt de wereld ietsje gemoedelijker. WIe weet, als iedereen die dit leest er nu eens mee begint (of doorgaat :-). Is het als in dat liedje van Rowen Heze; een kwestie van geduld. Heui.!