Allerlei uitstapjes..
Even weer terug naar het proces van mijn kunstwerk. De uitdaging: een installatie maken (buiten..!? Aan de Reest..!??). Met als kernvragen: Wat roept het landschap bij je op? Waar verlang je naar? En; hoe kun je dit uitdrukken?
Dit was en is voor mij als iemand die gewend is 'gewoon' te schilderen compleet out of the box. Maar niet minder leuk! Het is een heel andere mindset. Het scheelt ook dat je in het proces gevoed wordt door de medecursisten en de coach. Om meteen al met 10 ideeën te komen lijkt echt veel, maar dit is zelfs minimaal. Je moet kunnen putten! Uit al deze uitstapjes gebruik je vroeg of laat, meer of minder altijd wel iets. Of het leidt ergens naar toe, bewust of onbewust.
Een minder geoefende kunstbeoefenaar (noem even bijvoorbeeld de studenten die ik beeldende vorming geef) zal dit enorm lastig vinden en gaat het liefst meteen voor 100% op zijn eerste idee vast zitten. Dit is toch goed? Waarom moet er iets bij? Iets af? Iets anders? Nog iets anders? Soms snappen ze er niets van. Maar ik blijf het met liefde uitleggen, het is zoo herkenbaar en nog steeds af en toe...
Een van mijn eerste ideeën was met de vorm van ons perceel te gaan werken. Waarschijnlijk had ik dit in verf op doek ook zeker wel gedaan. Voor dit project zou ik deze vorm dan in meerdere lagen als een soort doeken aan of over of bij de Reest willen bevestigen. Lekker groot dus! Ook de vorm van de Reest zelf heb ik onderzocht (natuurlijk zou ik bijna zeggen!) maar al snel werd duidelijk dat het te weinig concreets opleverde in mijn dummy*/gedachten. Want dat is toch ook altijd wel fijn, hoe dan ook.
Al gauw worden bepaalde ideeën ook te letterlijk (wortels, genen, roots) maar ook heb ik uitstapjes gemaakt naar de dieren die hier leven: fazanten, reeën, kievieten, wulpen en grutto's, ooievaars, buizerds, ratten, mollen en ga zo maar door. Op de vraag wat het landschap bij me oproept is de associatie met dieren toch wel erg aanwezig. Ik zie en hoor ze dagelijks! De foto toont een ree, 's ochtends vroeg om een uur of 5 gemaakt vanaf de fiets. Hij liep een heel eind mee, prachtig in de ochtendmist, had niet eens door dat iemand hem zo bewonderde.. En dat is juist de charme er van..!
Dit was en is voor mij als iemand die gewend is 'gewoon' te schilderen compleet out of the box. Maar niet minder leuk! Het is een heel andere mindset. Het scheelt ook dat je in het proces gevoed wordt door de medecursisten en de coach. Om meteen al met 10 ideeën te komen lijkt echt veel, maar dit is zelfs minimaal. Je moet kunnen putten! Uit al deze uitstapjes gebruik je vroeg of laat, meer of minder altijd wel iets. Of het leidt ergens naar toe, bewust of onbewust.
Een minder geoefende kunstbeoefenaar (noem even bijvoorbeeld de studenten die ik beeldende vorming geef) zal dit enorm lastig vinden en gaat het liefst meteen voor 100% op zijn eerste idee vast zitten. Dit is toch goed? Waarom moet er iets bij? Iets af? Iets anders? Nog iets anders? Soms snappen ze er niets van. Maar ik blijf het met liefde uitleggen, het is zoo herkenbaar en nog steeds af en toe...
Een van mijn eerste ideeën was met de vorm van ons perceel te gaan werken. Waarschijnlijk had ik dit in verf op doek ook zeker wel gedaan. Voor dit project zou ik deze vorm dan in meerdere lagen als een soort doeken aan of over of bij de Reest willen bevestigen. Lekker groot dus! Ook de vorm van de Reest zelf heb ik onderzocht (natuurlijk zou ik bijna zeggen!) maar al snel werd duidelijk dat het te weinig concreets opleverde in mijn dummy*/gedachten. Want dat is toch ook altijd wel fijn, hoe dan ook.
Al gauw worden bepaalde ideeën ook te letterlijk (wortels, genen, roots) maar ook heb ik uitstapjes gemaakt naar de dieren die hier leven: fazanten, reeën, kievieten, wulpen en grutto's, ooievaars, buizerds, ratten, mollen en ga zo maar door. Op de vraag wat het landschap bij me oproept is de associatie met dieren toch wel erg aanwezig. Ik zie en hoor ze dagelijks! De foto toont een ree, 's ochtends vroeg om een uur of 5 gemaakt vanaf de fiets. Hij liep een heel eind mee, prachtig in de ochtendmist, had niet eens door dat iemand hem zo bewonderde.. En dat is juist de charme er van..!
Reacties
Een reactie posten