Bescheidenheid siert de Drent

Afgelopen week sprak ik een kennis die reageerde op mijn werk en tevens op dit blog. Zij vond het mooi. (dankjewel!) Ik weet niet meer precies wat ik zei, maar zij vond het bescheiden reactie. Waarop ik reageerde dat dat ook iets typisch Drents is: ook hier had ik nooit zo zeer bij stil gestaan maar vanaf het moment dat ik ergens las dat deze eigenschap in de Drenten verankerd zit, ben ik er op gaan letten (ik geloof dat het een stuk was naar aanleiding van het Pauperparadijs). En inderdaad, ik moet concluderen dat bescheidenheid een eigenschap is die wij Drenten bezitten. 

Aan de andere kant: zelf probeer ik de meiden in mijn klassen te stimuleren in hun eigen kunnen en ze hiervan bewust te maken. Als ze weer eens (te) bescheiden uit de hoek komen als ze met iets prachtigs voor de dag komen zeg ik meestal dat ze toch al in hun nadeel zijn alleen al omdat ze meisje zijn (dan gaat het dubbel op als je ook nog van de Drentse grond komt?!). Ze kijken me dan meestal een beetje verbaasd aan en dan moet ik meestal uitleggen dat bij de jongens die ken hun bescheidenheid ze zeker niet in de weg zit; zij zullen eerder laten blijken dat ze iets juist wel goed kunnen, ook al is dit soms beslist niet het geval. Dat heet dan weer valse bescheidenheid toch? Als Drentse vrouw heb je het maar moeilijk op dit punt ;-)



Reacties

Populaire posts van deze blog

Ergens beginnen en heeeel ver terug gaan

De ware identitijd.?!